Tijdens mijn individueel project heb ik stage gelopen bij de afdeling pathologie. Binnenin deze afdeling wordt onder andere de diagnose van het Lynch Syndroom uitgevoerd via immunohistochemische kleuring en MSI analyse. Deze diagnostiek heeft in de afgelopen tien jaar 28 onverklaarbare casussen opgeleverd waarin onduidelijkheden waren. Tijdens mijn stage heb ik data rondom deze casussen verzameld, data gecontroleerd, conclusies getrokken en vervolgens dit alles verwerkt in een wetenschappelijk artikel. Enorm leerzaam om het volledige traject van moleculaire testen tot dit verwerken en juist opschrijven in een wetenschappelijk artikel in zijn volledigheid te doorlopen. Hierin heb ik ook veel uitdagingen gehad wat het soms demotiverend maakte maar juist dat heeft er voor gezorgd dat ik nu aan het einde van mijn IP, trots terug kan kijken. In de eerste weken heb ik mij ingelezen in het Lynch Syndroom en de bijbehorende diagnostiek. Ook al gaf mijn begeleider dr.ir. Wendy de Leng aan altijd open te staan voor vragen koos ik er vaak voor om zelfstandig moeilijke onderwerpen te begrijpen. Dit was juíst de moeilijke weg en zorgde er voor dat het project mij in het begin meer tijd kostte dan nodig. Dat is in principe niet erg, maar wel als het plezier er onder gaat lijden. Na het inlezen begon het schrijven van het artikel en het zelf analyseren van de moleculaire testen. Toen ik merkte dat dit goed ging kreeg ik meer vertrouwen. Door de wekelijkse afspraken met m’n begeleider werd het ook echt meer een samenwerking waardoor ik steeds meer durfde te vragen zonder dat ik mij opgelaten voelde. Tijdens dit project was ik afhankelijk van verschillende mensen waarop ik vaak moest wachten. Hierin heb ik geleerd om niet te lang te wachten maar er zeker achter aan te gaan. Zelf een actieve houding aannemen in mijn eigen individuele project.