Mijn individuele project richtte zich op neuro-immuuninteracties bij chronische pijn. Chronische pijn is een fascinerend en complex fenomeen waarin biologische, psychologische en sociale factoren samenkomen. Ongeveer 1 op de 5 mensen lijdt aan chronische pijn, maar ondanks de grote impact wordt het nog vaak onderschat en onvoldoende begrepen. De laatste jaren groeit de aandacht voor de interacties tussen het immuunsysteem en het zenuwstelsel bij chronische pijn. Dit inspireerde mij om een reviewartikel te schrijven over de rol van verschillende immuuncellen bij chronische pijn en de mogelijke toepassing van immunotherapieën als behandelmethode.

Daarnaast had ik afgelopen zomer de bijzondere kans om een stage te lopen bij de onderzoeksgroep Neuroimmunologie van pijn in het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Hier onderzocht ik de werking van een nieuwe immunotherapie: een ontstekingsremmend fusie-eiwit genaamd IL4-IL13. Mijn onderzoek richtte zich specifiek op chemotherapie-geïnduceerde zenuwpijn, een vorm van chronische pijn waarvoor momenteel nog geen effectieve pijnbestrijding bestaat.

Tijdens mijn individuele project heb ik niet alleen nieuwe praktische vaardigheden ontwikkeld, maar ook veel geleerd over het plannen van experimenten, data-analyse en het schrijven van wetenschappelijke teksten. Daarnaast heb ik geleerd hoe belangrijk het is om op tijd hulp te vragen, in plaats van alles zelf te willen oplossen, en om beter om te gaan met mijn perfectionisme.

Mijn individuele project gaf mij een geweldige kans om meer te leren over chronische pijn en zelf bij te dragen aan onderzoek naar mogelijke behandelingen. Al met al was het een zeer leerzame en inspirerende ervaring.