Buitenlandse reis 2022: Lissabon

Maandag 11-07-2022

Charlotte Adang & Maarten van den Ham

Champalimaud

Het eerste lab dat we bezochten tijdens de reis was het Champalimaud Centre of the Unknown. Op de route van het hostel naar het lab lag ook Torre de Belem. Deze moest natuurlijk even bewonderd worden en de nodige foto’s werden gemaakt. Champalimaud zelf lag op een erg mooie locatie aan de Taag. Eenmaal aangekomen werden we verwelkomd en kregen we een introductiepraatje over de geschiedenis en doelen van de stichting. Hieruit werd onder andere duidelijk dat Champalimaud een stichting is met een sterk internationaal karakter en dat er zowel onderzoek als klinisch werk wordt gedaan. Vervolgens werd er uitgelegd wat voor onderzoek men verricht. Dit bleek een grote verscheidenheid te zijn, met als hoofdonderwerpen Neuroscience, Cancer & Physiology. Na een koffiepauze kwamen er drie onderzoekers die werkzaam zijn bij Champalimaud. Zij vertelden wat over hun eigen onderzoek en hoe het is om te werken bij de stichting. Vanwege een tekort aan tijd moest de rondleiding door het gebouw helaas worden overgeslagen, omdat we ’s middags weer werden verwacht bij een ander lab, namelijk IMM.

IMM

Gelukkig arriveerden we op tijd bij het Instituto de Medicina Molecular. Na een welkom kregen we een kort college over stamcel vernieuwing in de spieren. Vervolgens kregen we een kleine rondleiding door de afdeling van het lab waar met FACS werd gewerkt.

Na het bezoek aan IMM konden we genieten van een vrije middag. Hierbij is een deel van onze groep naar Castelo de S. Jorge gegaan om het uitzicht te bewonderen. Hierbij moet er natuurlijk ook genoten worden van een lekker koel biertje. Natuurlijk moest er ook gegeten worden en dat werd deze dag gedaan bij het Indiase restaurant Yak & Yeti. We hebben hier genoten van gerechten als tikka massala, curry en butter chicken. Sommige mensen hadden het echter zwaar met het spice level van hun eten.

Dinsdag 12-07-2022

Lars Braad & Vera Versteegh

Een nieuwe dag in het mooie Lisbõa. Vandaag hadden wij een vol programma: een mooie stadswandeling om de stad te voet te verkennen, we hebben een bezoek gebracht aan een aan het Technisch Instituut LaSeeb en genoten van een typisch Portugese Fado voorstelling.

Stadswandeling

De dag begon zorgelijk, want bij het ontbijt kregen wij bericht dat Kristin ziek op bed lag. Desondanks gingen wij op pad om de stad en naar hoogtepunten te verkennen, maar dan zonder Kristin. Tijdens de stadswandeling waren wij onze eigen gids. Bij elk element van de wandeling had een iemand van de groep een uitleg paraat voor de groep. Een volledig beeld van de stad werd geschetst: we kregen van Claudia en Jan een historisch overzicht bij Castelo de São Jorge, we hebben Ginja (kersenlikeur) geproefd aan een van de vele pleinen van Lisbõa dat vaak gekenmerkt werd door een centraal standbeeld, en we hebben even verkoeling gezocht in een prachtige kerk.

Al dat wandelen met ook nog eens flink wat hoogteverschil maakt erg hongerig. Na de wandeling hebben we een broodje falafel gehaald om vervolgens door te reizen naar het volgende programmaonderdeel.

Laseeb

LaSeeb een biotechnisch Instituut dat zich voornamelijk bezighoudt met neurologische imaging met behulp van EEG en MRI. We zijn met PhD studenten in gesprek gegaan over hun onderzoek, waarbij nieuwe technieken zoals diffusie MRI, feedback EEG en een snufje machine learning en robotica aan bod kwamen. Het bezoek aan het instituut kwam tot een einde met ietwat onplezierig nieuws. Kristin had een positieve zelftest en zou kort daarna officieel positief testen op SARS-CoV2. Toen we het nieuws hoorden zijn we zo snel mogelijk naar het hostel gegaan om onszelf te testen. Tot grote opluchting was de rest van de groep negatief en konden we vooralsnog de reis voortzetten. We hebben genoten van de Portugese Fado in Chiado, dankzij de financiële bijdrage van de Susanna Hovinga Stichting. Het samenspel van een Portugese gitaar en een reguliere gitaar werd ondersteund door een zanger en zangeres. Deze prachtige Fado in Chiado staat in thema van ‘saudade’. Saudade is een Portugees woord wat net als ‘gezellig’ staat op de lijst van lastigst vertaalbare woorden, met saudade net één plekje lager. Saudade betekend volgens Wikipedia: “de mengeling van gevoelens van verlies, gemis, afstand en liefde”. Kortom, de Fado was een waar genot. De tijd vloog dan ook voorbij en voor we het wisten stonden we buiten om onze dag af te sluiten bij een overheerlijk Italiaans restaurant.

Woensdag 13-07-2022

Lieke Steijvers & Akke Mei Vleerlaag

Instituto de Biofysica e Engengaria Biomédica

Woensdagochtend begon de dag vroeg, en waren we om 09:30 bij Diana Prata’s Lab van het Instituto de Biofysica e Engengaria Biomédica (instituut voor biofysica en biomedical engineering). Hier kwamen verschillende onderzoekers, van masterstudenten tot PI’s, aan het woord om te vertellen over hun onderzoek met betrekking tot oxytocine. Het was erg interessant om te zien hoe uiteenlopend deze waren. Sommige waren in vitro, andere meer antropologisch. Het belangrijkste wat ons hiervan is bijgebleven is dat mensen die synchroon dansen oxytocine produceren, wat mogelijk de onderlinge band versterkt. Dat was handig om te weten, want wij wilden nog wel een dansje wagen later in de week.

Na het lab zouden we naar Sintra gaan, een natuurgebied waar mooie oude paleizen staan. Helaas werd het gebied geteisterd door bosbranden en moeten we voor Sintra nog eens terug. Gezien het enthousiasme van de groep over alle labs in Lissabon zal terugkomen geen probleem zijn. Menigmaal werd er gesproken over Master stages en PhD opties in de labs die we bezocht hebben. Doordat we niet naar Sintra konden was er na het lab nog wat tijd over, en kon een deel van de groep naar het stadion van Sporting CP: het José Alvalade stadion. Anderen benutten deze tijd om souvenirs te halen en de klassieke pastel de nata te proeven, of om even uit te rusten in het hostel.

Na de lunch vertrokken we richting het strand, waarbij er was besloten om een aantal haltes eerder uit te stappen om nog een strandwandeling te kunnen maken. Ondanks de hitte was dit een prachtige wandeling, en de koude douches onderweg maakte het goed te doen. Eenmaal aangekomen bij het strand was een deel van de groep toe aan verfrissing, zijn er wat drankjes genuttigd en is er verkoeling gezocht in de oceaan. Een aantal hadden zelfs voor HP studenten een exceptioneel doorzettingsvermogen en zijn nog 30 minuten doorgelopen naar het mooie uitzichtpunt Boca do Inferno voor een prachtige fotoshoot. Hier kwamen ze met zulke prachtige verhalen van terug, dat de eerste groep hier uiteindelijk ook nog heen is gelopen. De dag sloten we af bij een heerlijk restaurant in Cascais, waarna we weer aan de terugreis konden beginnen. Eenmaal in het hotel is er nog even nagepraat onder het genot van een spelletje en een biertje, waarna het tijd was om te gaan slapen, want de volgende dag gingen we alweer vroeg op pad.

Donderdag 14-07-2022

Sam Kalash & Claudia Pijpers

Gulbenkian

Op donderdag begonnen we de dag vroeg omdat een bezoek aan het Gulbenkian wetenschapsinstituut stond gepland. Na het ontbijt gingen we allemaal (of nou ja allemaal, door verschillende omstandigheden gingen maar 12 van de 16 mensen mee) vol frisse moed de net iets te drukke en warme trein in naar het onderzoeksinstituut. Daar hadden ze een heel goed geregeld programma voor ons klaar staan. We begonnen met een praatje van een ontzettend enthousiaste man over het instituut waarbij er meer werd verteld over de mogelijkheden voor een PhD en het gebouw zelf, dat de vorm van een antilichaam met antigen had. Vervolgens hielden we een gesprek met PhD studenten van het instituut op een kleedje in het park. Het was erg leuk om over hun projecten en enthousiasme te horen. Daarna kregen we een presentatie over het bioinformaticaprogramma en de rol van bioinformatica in de microbiologie. Vooral onze bioinformaticus Charlotte was hierbij helemaal in haar happy place. Vervolgens hadden we een lunch geheel verzorgd door het instituut en werd er nog een potje tafelvoetbal gespeeld. De dames bleken hier toch een stuk beter in te zijn dan de mannen.

Na de lunch kregen we in groepjes een rondleiding door het lab. Zo kregen we een uitgebreide uitleg over het geneticalab waar veel mooie Illumina sequencers stonden. Daarnaast leerden we nog nieuwe leuke technieken kennen, zoals spatial transcriptomics, waarbij transcriptomics werden gecombineerd met histologie. We mochten ook een kijkje nemen in het imaging lab waarbij we verschillende soorten microscopen (ook wel toys genoemd door de rondleider) mochten bekijken. We kregen te zien hoe je doormiddel van microscopie de binnenkant van een organisme kan bekijken en we kregen de afbeelding van een rat met zes ledematen te zien. Het programma bij Gulbenkian werd afgerond met nog eens twee presentaties over thymogenesis en over het moleculaire mechanisme achter cerebrale malaria. Aan het einde van de presentaties wilde zeker de helft wel zijn master of PhD aan dit instituut doen, dus ze hebben goede verkooppraatjes gehouden.

Na een lange dag vol gepakt met informatie waren we wel toe aan wat ontspanning en dus liepen we door naar het strand. Daar vonden we een rustig plekje. Maar als een strand rustig is, dan heeft dat vaak een reden; er lagen namelijk allemaal rotsen in het water wat het zwemmen bemoeilijkte, zeker met die hoge golven. Niet iedereen kwam daarom helemaal ongeschonden het water uit. Een goede les voor de volgende keer dus. Na het strand liepen we door naar het restaurant bij de haven van Oeiras waar we tapas en hamburgers aten. Vervolgens liepen we terug naar de trein. Wat wel interessant is, is dat ze in Portugal op het perron van kleine stations niet altijd aangeven vanaf welk perron de trein vertrekt. Dus vervolgens stonden wij naar de overkant van het spoor te schreeuwen aan welke kant we moesten zijn. Gelukkig waren er aardige mensen die ons hielpen en dus konden we in de goede trein stappen die echt ontzettend vol zat voor het tijdstip (23:00). Na thuiskomst ging iedereen zich even opfrissen en omkleden om zich klaar te maken voor het verkennen van het nachtleven in Lissabon. Al met al was het een geslaagde dag!

Vrijdag 15-07-2022

Olaf Nijssen & Jan Schoonenberg

De meeste mensen zijn de dag vroeg begonnen met maar enkele uren in dromenland te zijn geweest. De avond ervoor hebben zowel HP14 als 15 het uitgaanscentrum van Lissabon onveilig gemaakt. Er is door de reiscie weer een voortreffelijk ontbijt verzorgd waardoor iedereen lekker wakker kon worden. Om 10 uur werd er gelopen door het inmiddels bekende deel van Lissabon naar het National Museum of Natural History and Science. Hier waren prachtige exposities te zien van o.a. historisch college- en practicumzalen, oud medische apparatuur, wiskunde en fysica tentoonstellingen, preparaten en een ruimte vol met hersenkrakende puzzels waar menig een HP-student hun hoofd over heeft gebroken. Na intellectuele prikkels werd er nog even kort aandacht besteed aan de flamboyante botanische tuin gelegen direct naast het museum. Rond het middaguur begonnen de buikjes te knorren en zijn wij gaan zoeken naar een leuke eettent. Wij werden al snel aangetrokken door een wel erg enthousiaste horecaeigenaar van een Mexicaans restaurantje. Hier hebben wij ons enorm vermaakt, en ook nog eens lekker gegeten. Toen was het helaas alweer tijd om richting het hostel te gaan en de koffers te pakken om vervolgens linea recta naar het vliegveld te bewegen. De reis is voorspoedig verlopen en bovenal heeft iedereen enorm genoten.